Ιερός Βράχος

Η μέρα που όλοι περιμέναμε ... Η επίσκεψη στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης έφερε μπροστά στα μάτια μας όλη τη φετινή μας ιστορία... τους Αθηναίους πολίτες, τη δημοκρατία, τον Περικλή, τη Μύρτιδα...Πριν ανέβουμε στον Παρθενώνα κοιτάξαμε από ψηλά τη σύγχρονη Αθήνα μας με τα αμέτρητα κτίρια, κλείσαμε τα μάτια και φανταστήκαμε για λίγο ότι ζούμε στην αρχαία Αθήνα...Αυτό είναι το καλό με τη φαντασία, σε πάει όπου θες, όποτε θες και δε στοιχίζει τίποτα! Βέβαια βοήθησε και ο χώρος!

Αρχίζουμε την ανάβαση...

Οι καταπληκτικές ξεναγοί μας, αρχίζουν να ξετυλίγουν το νήμα της ιστορίας μας με θέα στο Ηρώδειο...

Τα μεγαλειώδη Προπύλαια, έργο του Μνησικλή.

"Σε τούτα δώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει

μηδέ αλυσίδα στου ρωμιού και στ' αγεριού το πόδι..."

Γιάννης Ρίτσος

«Εδώ το φως». Δεκαοχτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας, 1973.

Ο ναός της Απτέρου Νίκης.

Καρυάτιδες (Πολέμης Ιωάννης)

Μπροστά στις Καρυάτιδες, τις μαρμαρένιες κόρες,
σταθήκαμε θαυμάζοντας κι οι δυο μας ώρες κι ώρες.
Ακίνητα τα μάτια σου έδειχναν κάποια λύπη
για κείνη που μας έκλεψαν κι από τις άλλες λείπει,
στη ξενιτιά, στην σκοτεινιά, στα πέρατα του κόσμου.
Μα εγώ τις έβρισκα σωστές, όλες σωστές εμπρός μου
κι έλεγα πως θα γύρισε κι εκείνη από τα ξένα
γιατί μετρούσα, αγάπη μου, μαζί μ' αυτές και σένα.